If you cannot view this HTML message properly,
please click here
หากพบปัญหาในการดูภาพหรือลิงค์ต่างๆ
กรุณา คลิกที่นี่
 
วันที่ 9 มิถุนายน 2554
    การฝึกอบรมเรื่อง “ภาวะความเป็นผู้นำในตัวเอง” ให้กับองค์กรต่างๆ ส่วนใหญ่แล้ว ผู้เข้าอบรมจะรู้สึกว่า เราสามารถบริหารลูกน้อง(ผู้ใต้บังคับบัญชา) ได้อย่างสบาย แต่ที่ติดอยู่จะเป็นหัวหน้า ซึ่งไม่ค่อยเข้าใจและไว้วางใจ ทำให้เรารู้สึกเครียด ซึ่งโดยสรุปแล้ว คือเขาเป็นผู้นำลูกน้องได้ แต่หัวหน้าเป็นผู้นำเขายังไม่ได้ (เขาคิดไปเอง)
    คุณสันติก็เช่นเดียวกัน ที่ให้ความคิดว่า “หัวหน้าควรมาอบรมหลักสูตรนี้” เพราะยังเป็นผู้นำที่ไม่ดี ส่วนเขาสั่งน้องได้อยู่แล้ว คงไม่ต้องอบรมอะไรแล้ว ผมเลยขออนุญาตคุณสันติ เพื่อทำโค้ชชิ่ง (Coachinig) ในคลาสเลย
อาจารย์ :
คุณสันติครับ ขออนุญาติโค้ชชิ่ง แนวความคิดเรื่องการมองหัวหน้าหน่อยนะครับ
สันติ :
ได้ครับอาจารย์ เชิญถามได้เลยครับ
อาจารย์ :
หัวหน้าคุณสันติมีข้อดีบ้างหรือไม่ครับ?
สันติ :
มีบ้างครับ เช่น เขาเป็นคนตั้งใจทำงาน, คอยช่วยเหลือบ้าง แต่ดุไปหน่อยครับ ไม่ค่อยฟังใครเลย
อาจารย์ :
หัวหน้าให้งานคุณสันติมากไหมครับ?
สันติ :
มากซิครับ เพราะผมยอมทำตามที่เขาสั่ง เขาก็เลยสั่งใหญ่เลย ทีคนอื่นไม่ค่อยสั่ง ไม่รู้เป็นอย่างไร เห็นผมง่ายๆมั้ง
อาจารย์ :
แล้วคุณสันติ ทำงานนั้นได้หรือไม่ครับ?
สันติ :
ได้ครับ ผมก็ทำเสร็จทุกครั้ง บางครั้งงานยากแต่ผมถือว่า ต้องรับผิดชอบ ผมก็ทำเสร็จ เลยโดนสั่งอยู่เรื่อย
อาจารย์ :
ถ้าคุณสันติเป็นหัวหน้าแล้วสั่งลูกน้องให้ทำงาน คุณสันติจะเลือกคนที่ไว้วางใจให้ทำงานยากๆ หรืองานใหม่ๆ หรือไม่ครับ?
สันติ :
แน่นอนอยู่แล้วครับ เราต้องให้คนที่เราเชื่อมั่น และไว้วางใจซิครับ งานถึงจะเสร็จ
อาจารย์ :
ลูกน้องคุณสันติที่คุณสันติไว้วางใจจะให้งานเยอะกว่าคนอื่นใช่หรือไม่ครับ
สันติ :
ใช่ครับ อาจารย์ เพราะผมตั้งใจพัฒนาเขาไปด้วย เลยให้เยอะหน่อย
อาจารย์ :
ลูกน้อง รู้สึกอย่างไรครับ ที่คุณสันติให้งานเขาเยอะ เขารู้สึกดีว่าคุณสันติไว้วางใจ หรือคิดว่าคุณสันติแกล้งที่ให้งานเขาเยอะ
สันติ :
100% ไม่แน่ใจครับ อาจารย์หมายความว่า…………………
อาจารย์ :
ครับ! หัวหน้าอาจคิดอย่างที่คุณสันติกำลังคิดกับลูกน้องอยู่ก็ได้ว่าอยากพัฒนาเลยให้งานเยอะ เพื่อให้ผ่านความยากลำบาก จะได้เติบโตมาแทนเขาในอนาคต
สันติ :
จริงครับ มีโอกาสเป็นไปได้ ผมทำไมไปน้อยใจเขานะ
อาจารย์ :
เป็นเรื่องธรรมดาครับ ที่คนเรา ไม่ค่อยอยากลำบาก หรือต้องทำงานเยอะ ดังนั้นควรมองเป็นมุมบวก กับหัวหน้าเราก็จะอยากทำงานนั้นมากขึ้นไปเองครับ
สันติ :
ขอบคุณมากครับ ผมคงต้องเปลี่ยนมุมมองของผมใหม่แล้วครับ
อาจารย์ :
ดีแล้วครับ แล้วจะไปขอโทษหัวหน้าบ้างไหมครับ
สันติ :
แฮะๆๆ ขอคิดดูก่อนครับ
   คนทุกคนมีข้อดี และข้อเสีย หากเรามองข้อดีของเขาได้ ก็จะทำให้ความสัมพันธ์ระหว่างเราดีขึ้น มุมองของเขาเป็นเรื่องสำคัญมากครับ เราคิดอย่างไรเราก็จะดำเนินชีวิติอย่างนั้นครับ

ครั้งหน้าพบกับตัวอย่างการใช้คำถามแบบที่ 3 เพื่อฝึกฝนกันให้คุ้นชินมากขึ้นนะครับ พบกันอีกครั้งฉบับหน้าครับ

พบกันฉบับหน้าครับ